آخرین اخبار تعلیم و تربیت
-
بیداری زنان در عصر مشروطه
دوران طولانی استبداد ناصری، دوران واهمه درباریان از آگاهی تودههای مردم بود. سیاستمدارانی که با ذهنیتی سنتی از نفوذ افکار آزادیخواهانه و انتقادهای سازنده جلوگیری میکردند.
حروف سنگی تاریخساز
صنعت چاپ اولینبار در چین زمان سلسله تانگ (قرون اول تا سوم هجری) به طریقی ساده اختراع شد و طی زمان رو به تکامل نهاد. در این طریق آنچه مهم است اختراع چاپ سربی توسط گوتنبرگ آلمانی در سال ۱۴۴۸م است. گوتنبرگ به تدریج، دستگاه چاپ اختراعی خود را تکمیل کرد و ماشین چاپ با حروف سربی قابل انتقال بهراه انداخت.
پدر آموزش نوین در ایران
میرزا حسن رشدیه ۱۳ تیر ۱۲۳۰ در تبریز به دنیا آمد. پدرش ملامهدی از مجتهدین بهنام تبریز بود و خانواده او مذهبی و دانشدوست بودند. پدرش کار تعلیم و تربیت او را برعهده گرفت و با توجه به استعدادی که داشت در ۲۲ سالگی به یکی از علمای تبریز تبدیل شد و امام جماعت یکی از مساجد تبریز شد و حتی گفته شده که مظفرالدین شاه زمانی که ولیعهد بود در تبریز پشتسر او نماز میخواند.
اصلاحات نظام قضایی در عصر ناصری
ناصرالدین شاه اندیشههای اصلاحطلبی را در همان سالهای اول سلطنتش به کلی کنار گذاشت و چنان کاملا تسلیم عناصر محافظهکار دربار شد که تقریبا میتوان گفت به اسارت آنها درآمد. اگر چه کوشید از طریق جا به جا کردن مداوم اولیای دولت، قدرت فردی وزیران را متعادل نگه دارد و با آنکه شماری از چهرههای اصلاحات هم هنوز در مقامات دولتی باقی مانده بودند، با این حال تلاش شاه برای بیرون آوردن انحصار قدرت از چنگال…
تحولات در وزارت معارف
عصر قاجار دوره تمهید برای آموزشهای نوین بود و زمانی که فارغالتحصیلان مدارس ابتدایی، متوسطه و عالی برآمده از نظام نوین آموزش وارد عرصه آموزش و کنشگری شدند و محصلان اعزامی از خارج بازگشتند، جنبش آموزشهای نوین وارد مرحله جدیتری شد.
اختراع دورانساز
۲ ژوئن ۱۸۹۶ گولیلمو مارکونی طرح اختراع رادیو را رسما به ثبت رساند. او در سال ۱۸۷۴ در شهر بولونی ایتالیا در میان خانوادهای مرفه بهدنیا آمد و معلمان و مربیان خصوصی تعلیم و تربیت او را به عهده داشتند. مارکونی در سال ۱۸۹۴ مطالبی درباره آزمایشهای انجام شده توسط هنریش هرتز خواند. آن آزمایشها به وضوح وجود امواج نامرئی الکترومغناطیسی را که با سرعتی معادل سرعت نور در فضا حرکت میکردند، نشان داده بود.
مفهوم نقش زن در نظر روشنفکران قاجار
توجه به وضع زنان در جامعه ایرانی به قبل از دوره رضاشاه بازمیگردد. بهعنوان نمونه افرادی همچون میرزاملکمخان، میرزا آقاخان کرمانی، شیخ احمد روحی کرمانی از پیش از مشروطه، تقیزاده و کسروی از زمان مشروطه به وضع زنان پرداختند.