قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار

کدخبر: ۳۰۰
۶ دی‌ماه۱۳۵۲ ‌قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار به تصویب مجلس شورای ملی رسید.در ماده اول این قانون آمده بود: حق تکثیر یا تجدید چاپ و بهره‌برداری و نشر و پخش هر ترجمه‌ای با مترجم یا وارث قانونی او است.
قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار

مدت استفاده از این حقوق که به‌وارث منتقل می‌شود از تاریخ مرگ مترجم سی‌سال است. حقوق مذکور در این ماده قابل انتقال به غیر است و انتقال‌گیرنده از نظر استفاده از این حقوق قائم‌مقام انتقال‌دهنده برای استفاده از بقیه مدت از این حق‌خواهد بود. ذکر نام مترجم در تمام موارد استفاده الزامی است. برخی مواد مهم این قانون به شرح زیر بود:

‌ماده ۲- تکثیر کتب و نشریات به همان زبان و شکلی که چاپ شده به قصد فروش یا بهره‌برداری مادی از طریق افست یا عکسبرداری یا طرق مشابه‌بدون اجازه صاحب حق ممنوع است.

‌ماده ۳- نسخه‌برداری یا ضبط یا تکثیر آثار صوتی که روی صفحه یا نوار یا هر وسیله دیگر ضبط شده است بدون اجازه صاحبان حق یا‌ تولیدکنندگان انحصاری یا قائم‌مقام قانونی آنان برای فروش ممنوع است. ‌حکم مذکور در این ماده شامل نسخه‌برداری یا ضبط یا تکثیر از برنامه‌های رادیو و تلویزیون یا هرگونه پخش دیگر نیز خواهد بود.

‌ماده ۴- صفحات یا نوارهای موسیقی و صوتی در صورتی حمایت می‌شود که در روی هر نسخه یا جلد آن علامت بین‌المللی به لاتین و در داخل‌دایره و تاریخ انتشار و نام و نشانی تولیدکننده و نماینده انحصاری و علامت تجاری  ذکر شده باشد.

‌ماده ۵- تکثیر و نسخه‌برداری از کتب و نشریات آثار صوتی موضوع مواد دو و سه این قانون برای استفاده در کارهای مربوط به آموزش یا‌تحقیقات علمی مجاز خواهد بود؛ مشروط بر اینکه جنبه انتفاعی نداشته باشد و اجازه نسخه‌برداری از آنها به تصویب وزارت فرهنگ و هنر رسیده باشد.

‌تبصره - نسخه‌برداری از کتب و نشریات و آثار صوتی موضوع مواد دو و سه این قانون درصورتی‌که برای استفاده شخصی و خصوصی باشد‌، بلامانع است.

‌ماده ۶- درباره تکثیر کتب و نشریات و آثار صوتی حمایت‌های مذکور در این قانون به شرط وجود عهدنامه یا معامله متقابل نسبت به اتباع سایر‌کشورها نیز جاری است.