شاهین‌های روسی در راه ایران
ه گزارش «انتخاب» به نقل از اسپوتنیک، نمایندگی دائم ایران اعلام کرد: «ایران پس از پایان جنگ ایران و عراق در سال ۱۹۸۸، از تعدادی از کشورها درخواست کرد احتمال فروش هواپیماهای جنگنده به ایران را بررسی کنند و روسیه اعلام کرد که برای فروش آنها آماده است.» این نمایندگی اضافه کرد: «جنگنده‌‌‌های سوخو ۳۵ از نظر فنی برای ایران قابل قبول هستند، بنابراین پس از اکتبر ۲۰۲۰ و رفع محدودیت‌های ایران برای خرید تسلیحات متعارف (طبق قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد) ایران در نهایت با خرید آنها موافقت کرد.»
این نمایندگی خاطرنشان کرد: «جزئیات منتشر نمی‌‌‌شد زیرا این اطلاعات طبقهبندی شده است.» این در حالی است که طبق آخرین خبری که از تحویل سوخوها منتشر شد، در روز ۲۹ بهمن ماه یعنی کمتر از سه هفته پیش، روزنامه نیویورک‌‌‌تایمز در گزارشی مدعی شد که تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره‌‌‌ای از پایگاه هوایی ایران نشان می‌دهد که ایران در حال آماده شدن برای دریافت جنگنده روسی سوخو۳۵ است. به ادعای این روزنامه در اوایل فوریه، رسانه‌‌‌های دولتی ایران ویدئویی را درباره یک پایگاه زیرزمینی نیروی هوایی ارتش پخش کردند. جزئیات فیلم و تصاویر ماهواره‌‌‌ای به ورود احتمالی جت‌‌‌های پیشرفته روسی اشاره دارد.
اولین گمانه‌‌‌زنی‌‌‌ها
اولین بار بحث خرید سوخو ۳۵ از روسیه اواسط شهریور ماه مطرح شد؛ در آن زمان، امیر سرتیپ حمید واحدی، فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی در گفت‌‌‌وگویی اعلام کرد که خرید جنگنده‌‌‌های سوخو ۳۵ از روسیه در دستورکار نیروی هوایی است.
در همان زمان رسانه‌‌‌های غربی و منطقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای به این خبر واکنش نشان دادند و وبگاه آمریکایی فوربز با پرداختن به این موضوع نوشت: «دستیابی به جنگنده جدید، پیشرفت قابلتوجهی برای نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. درواقع در صورت تحقق این مساله، بزرگ‌ترین خرید جنگنده از سوی ایران در بیش از ۳۰سال گذشته خواهد بود.» همچنین پس از آن و در آبان ماه بار دیگر بحث خرید سوخو۳۵ از روسیه مورد توجه قرار گرفت.
ویژگی سوخو۳۵
اما چرا داشتن سوخو۳۵ توسط ایران تا به این حد برای غرب مهم است و آنها را دچار هراس کرده است؟ درواقع این جنگنده روس چه ویژگی‌هایی دارد که آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها از فروشش به ایران هراسی جدی دارند؟
این جنگنده با دو موتور AL-۴۱F۱S در دسته هواگردهای نظامی نسل ++۴ طبقهبندی می‌شود. جنگنده‌‌‌های این نسل برتری‌‌‌های قابلتوجهی نسبت به جنگنده‌‌‌های نسل ۴ دارند. این قابلیت‌‌‌ها شامل سنسورهای یکپارچه پیشرفته، ارائه اسکن الکترونیکی فعال، قابلیت پرواز ابرپیمایشی، ابرمانورپذیری، قابلیت استفاده به عنوان جنگنده‌‌‌های چندمنظوره و کاهش سطح مقطع راداری است. این پرنده پیشرفته مجهز به سیستم جنگ الکترونیک ال۱۷۵ام خیبینی است و می‌تواند به اهدافی در ۳۰۰ کیلومتر موشک هوا به هوا شلیک کند. در عین حال توانایی درگیر شدن با اهداف زمینی را دارد و می‌تواند موشک‌‌‌های سنگین ضدکشتی را نیز حمل و شلیک کند.
در نهایت اینکه دریافت این جنگنده‌‌‌ها می‌تواند قابلیت‌‌‌های دفاعی ایران را نسبت به گذشته بسیار بیشتر افزایش دهد.