اعزام دانشجو به اروپا
چهارم مهر ماه ۱۳۰۸ خورشیدی ۳۹ دانشجوی ایرانی با هزینه دولت با هدف ادامه تحصیل و فراگیری علوم مدرن به اروپا اعزام شدند. مصوبه اعزام دانشجو به خارج سال ۱۳۰۷، در جلسه ۲۴۶ دوره ششم مجلس شورای ملی، به تصویب رسید که براساس آن، دولت باید سالانه هزینه‌های اعزام دانشجویان به خارج را می‌پرداخت. تا پیش از این، گروه‌های دانشجویی که برای تحصیل به خارج از کشور می‌رفتند، هزینه‌های تحصیلی‌شان به عهده خودشان بود چراکه از خانواده‌های ثروتمند بودند اما پس از تصویب این قانون، دولت مکلف به تامین اعتبارات لازم برای اعزام دانشجویان برگزیده شد. طبق ماده اول آن مصوبه، دولت مکلف شد «اعتبارات ذیل را برای اعزام شاگرد به خارجه اعم از مرکز و ولایات جهت تکمیل تحصیلات در علوم و فنونی که از‌طرف دولت معین خواهد شد، در بودجه سنوات ذیل منظور دارد. از عده محصلین اعزامی باید همه‌ساله لااقل صدی سی و پنج برای تحصیل فن تعلیم و تربیت اعزام شوند.
سال ۱۳۰۷: یکصد هزار تومان
سال ۱۳۰۸: دویست هزار تومان
سال ۱۳۰۹: سیصد هزار تومان
سال ۱۳۱۰: چهارصد هزار تومان
سال ۱۳۱۱: پانصد هزار تومان
سال ۱۳۱۲و سنوات بعد ششصد هزار تومان...
همچنین بنا به ماده سوم این مصوبه دولت مکلف شد «کلیه کسانی را که طبق این قانون فارغ‌التحصیل می‌شوند در شعبی که مربوط به تحصیلات آنها است، به خدمت بگمارد و چنانچه از تاریخ مراجعت به ایران تا مدت ۶ ماه خدمتی به آنها رجوع نشد، می‌توانند برای خود شغل دیگری تدارک کنند ولی هر‌گاه بعدا تا مدت چهار سال استخدام آنها مورد احتیاج دولت واقع شد، به آنها اخطار می‌شود و پس از سه ماه از تاریخ اخطار باید حاضر به خدمت شوند، در‌این صورت اگر بلافاصله خدمتی ارجاع نشد، دولت مکلف است مادام که خدمتی رجوع نکرده حقوق رتبه آنها را پرداخت کند.»