انقلاب صنعتی و تغییر چهره شهرهای قرون وسطایی

پیدایش انقلاب صنعتی

پس از پیدایش انقلاب صنعتی، مهاجرت از بریتانیا و سایر کشورها به رشد جمعیت کمک کرد. در نتیجه افزایش نیروی کار، موقعیت‌های شغلی بیشتری وجود داشت. به‌دلیل پیشرفت‌های تکنولوژیک در شهرنشینی، انقلاب صنعتی توانست سال‌ها ادامه یابد.

 شهرنشینی

تغییرات کلان در فناوری با گسترش صنعت ایجاد شد. کشورهای آمریکای شمالی و اروپای غربی در این دوره شاهد تغییرات اقتصادی عمیق هنگام گذار از کشاورزی به سایر فعالیت‌های اقتصادی بودند. در نتیجه، شهرهای متعددی از مزارع کوچک به کلان‌شهرها تبدیل شدند که هزاران نفر در آنها زندگی می‌کردند. افرادی که مایل به راه‌اندازی کسب‌وکار بودند، به‌دلیل گرانی تجهیزات جدید، مجبور بودند مبلغ قابل‌ توجهی از پول را از طریق وام‎های بانکی و سایر وسایل به‌دست آورند. اگرچه توسعه صنعتی سبب ایجاد شرکت‌های بزرگ شد، کسب‌وکارهای محلی همچنان بر بازار تسلط داشتند. پیشرفت‌های تکنولوژیک در جریان انقلاب صنعتی به‌شرح زیر است:

استفاده از مواد جدید، مانند آهن و فولاد.

اختراع ماشین‌آلات جدید.

استفاده از انرژی‌های جدید، مانند الکتریسیته و موتور بخار.

گسترش استفاده از علم در تجارت.

سیستم صنعتی که به نیروی کار بیشتری نیاز داشت.

تغییرات بزرگ در حمل‌و‌نقل و ارتباطات. مانند لکوموتیو بخار، هواپیما، خودرو، رادیو و تلگراف. پس از انقلاب، بریتانیا به یک کشور صنعتی با چندین شهر بزرگ تبدیل شد که مقادیر زیادی کالا تولید می‌کردند. این دستاوردها و شیوه زندگی مردم به زودی به سایر مناطق جهان منتقل می‌شود.

کارگران در دوران انقلاب صنعتی

کار در جریان انقلاب صنعتی به‌طور قابل توجهی دشوارتر شد. تکنولوژی جدید سازمان‌های تجاری و کارگری ظاهرشده را به کنترل درآورده ‌بود. در نتیجه نیروی کار بیشتر از همیشه وجود داشت. در کارخانه‌ها، کارگران موظف بودند با سرعت ماشین‌آلات منطبق باشند. افراد بیشتری تحت کنترل روزانه دیگران به‌کار گرفته شدند و استقلال کارگران نیز کاهش یافت.

 پیشرفت‌های تکنولوژیک

به‌دلیل پیشرفت‌های تکنولوژیک، کار در کارخانه‌ها سخت‌تر و کشنده‌تر شد. بسیاری از کارگران برای دستمزد ناچیز مجبور بودند ساعت‌های طولانی کار کنند. زنان و کودکان برای مشاغل کم‌مهارت به‌کار گرفته می‌شدند و بسیاری از آنها تا ۱۴ساعت در روز کار می‌کردند. اوقات فراغت کمی وجود داشت و کار واقعا دشوار بود. تقاضا برای اوقات فراغت به‌عنوان تنبلی تلقی می‌شد. بنابراین مقامات محلی سعی کردند دیگر انواع سنتی و محبوب تفریحات را محدود کنند.

نتیجه‌گیری: رشد جمعیت و عواقب آن

جمعیت لندن طی ۵۰سال از ۱۸۰۱ تا ۱۸۵۱ دو برابر شد که منجر به عدم رعایت بهداشت عمومی، آلودگی و بیماری گسترده شد. علاوه ‌براین، بسیاری از مردم در فضاهای بسیار کوچک زندگی می‌کردند. براساس سوابق و اسناد تاریخی، چند نفر روی یک تخت می‌خوابیدند. اگرچه فرآیند صنعتی‌شدن، موجب پیشرفت اقتصادی و بالارفتن استانداردهای زندگی طبقه متوسط شد؛ اما طبقات پایین و طبقه کارگر هنوز به‌دلیل شرایط ناامن کار و آلودگی ناشی از این رویدادها مجبور به مبارزه بودند. مردم زباله‌ها و فاضلاب‌ها را مستقیما به خیابان‌ها می‌ریختند؛ زیرا شهرها فاقد سیستم‌های موثر دفع زباله بودند. همچنین به‌دلیل سوزاندن زغال‌سنگ، شهرها در لایه‌ای از کثافت پوشانده شدند. با این حال، فناوری‌های نوین تدریجا زمینه‌ ورود به دنیای مدرن را فراهم کردند.