لنون در ۹ اکتبر ۱۹۴۰ در شهر لیورپول انگلیس، در خانوادهای کارگر بهدنیا آمد. او همواره میخواست مانند پدرش یک ملوان شود، اما پس از گوش سپردن به آهنگهای الویس پریسلی به موسیقی روی آورد. شهرت لنون با آوازهخوانی در گروه موسیقی «بیتلز» شروع شد، گروهی که وی بنیانگذار و درواقع مغز متفکر آن به شمار میرفت.
این گروه ۱۲ آلبوم منتشر کرد که اولین آنها«Please, Please me» در مارس ۱۹۶۳ به بازار آمد. پس از آنکه آهنگ اصلی این آلبوم در صدر فروش در بریتانیا و آمریکا قرار گرفت، شهرت لنون فراگیر شد. در سال ۲۰۱۰، فروش ترانههای انفرادی لنون در ایالاتمتحده به بیش از ۱۴ میلیون شمارگان رسید.
تعداد ۲۵ تکآهنگ او جزو ۱۰۰ اثر برتر موسیقی قرن محسوب میشوند. لنون ماهیت سرکش و شوخطبعی در موسیقی خود داشت. نوشتارها، نقاشیها و فیلمهای او بر پایه مصاحبههای وی، او را فعال سیاسی صلحطلب و بحثبرانگیز نشان میداد.
وی در سال ۱۹۷۱ به شهر نیویورک نقلمکان کرد. او منتقد جنگ ویتنام و دولت ریچارد نیکسون بود که این رویکردش به اخراج یا تبعید وی از خاک ایالاتمتحده منجر شد. آهنگها و ترانههای او در آن سالها بر پایه سرود «جنبش ضد جنگ» ساخته شد.
جان لنون به عنوان یکی از بهترینهای موسیقی قرن بیستم در سراسر دنیا است. او در نظرسنجی مجله «رولینگ استون» در بین صد شخصیت برتر بریتانیایی در طول تاریخ قرار گرفته است. در سالهای اخیر وسایل شخصی او در حراجهای کریستی و ساتبی با قیمتهای شگفتانگیز به فروش رفته ازجمله عینک و گیتار معروف و خانهاش در نیویورک.