سوم دی ماه سال ۱۳۲۱ دولت وقت ایران (قوه مجریه) لایحه قانون تعلیمات اجباری و رایگان را جهت بررسی و تصویب به مجلس شورای ملی داد. این لایحه که قبلا به تصویب شورای وزیران رسیده بود به تصویب پارلمان نیز رسید، قانون شد و به اجرا گذارده شد. طبق این قانون؛ تعلیمات عمومی (آموزش دبستانی و دبیرستانی) در ایران اجباری، رایگان و یکسان شد.
قبلا و از دو دهه پیش از آن هم آموزش و پرورش در ایران دولتی و رایگان بود، ولی قانون مصوب و ضابطه مدون نداشت و کاری بود که دولت از زمان نخست‌وزیری امیرکبیر آغاز کرده بود و روال عادی شده بود.