برای نخستین بار، خرید گندم از آمریکا پنجم دسامبر ۱۹۶۰ (۱۴ آذر ۱۳۳۹) آغاز شد. قرارداد مربوط، اوایل نوامبر بر پایه خرید دویست و پنجاه هزار تُن گندم امضا و اجرای آن موکول به دریافت وام خارجی شده بود که چند روز پس از آن، صندوق بین‌المللی پول با دادن وامی به مبلغ ۳۵ میلیون دلار به ایران موافقت کرد. ایران در همان ایام (دوره اول نخست وزیری جعفر شریف امامی) برای نخستین بار دارای بانک مرکزی (ناشر اسکناس) شده و تنظیم و نظارت سیاست پولی کشور به آن محول گردیده بود.
درآمد ایران از نفت در آن زمان به دلیل ارزان بودن بهای بین‌المللی نفت خام، کمی مصرف جهانی آن و اندک بودن میزان صدور به آمریکا که خود دارای نفت کافی بود و نیز پرداخت غرامت به انگلستان و همچنین نرخ هفت تومان در برابر یک دلار، مبلغ قابل ملاحظه‌ای نبود و به همین سبب هم کمتر فردی پیدا می‌شد که زیر بار مقام بالای دولتی برود و مقامات تراز اول و نمایندگان پارلمان ایران همچنان از خانواده‌های اعیان بودند که درآمد ملکی (زراعی) داشتند و نیاز چندانی به دریافت دستمزد از دولت نداشتند. نفت ایران در آن زمان در دست کنسرسیومی مرکب از کمپانی‌های نفتی غرب بود.
منبع: روزنامک