خودکشی ژنرال محبوب

محبوبیت رومل در بین مردم آلمان و رده نظامی بالای او در ارتش آلمان (فیلد مارشالی) کودتاچیان را به جلب حمایت او مایل کرده بود. رومل مخالف قتل هیتلر بود اما اعتقاد داشت برای نجات آلمان باید او را دستگیر و محاکمه کرد. در پایان رومل موافقت کرده بود که در صورت کودتا در برلین از کودتاچیان حمایت کند و گفته بود که «کودتاچیان برلین می‌توانند روی او حساب کنند.» سخنی که با دستگیری چند نفر از کودتاچیان و زیرشکنجه‌های گشتاپو از سوی آنان فاش شده بود و در نتیجه هیتلر را مطمئن ساخته بود که ژنرال محبوبش در این ماجرا دست داشته است.

رومل از افسران محبوب و معتبر ارتش آلمان بود و کشتن او توسط هیتلر وجهه مناسبی نداشت. بنابراین نمایندگان هیتلر در ملاقاتی که با رومل داشتند، ضمن آگاه کردن وی از اتهامش در مورد خیانت، دو راهکار پیش روی او قرار دادند. نخست آنکه محاکمه نظامی را بپذیرد یا در قبال تضمین امنیت خانواده‌اش و حفظ افتخارات نظامی‌اش تن به خودکشی بدهد. رومل راه دوم را برگزید و پس از خداحافظی از خانواده‌اش به جنگلی در نزدیک محل اقامت خود رفت و با خوردن کپسول سیانور در سن ۵۲ سالگی به حیاتش خاتمه داد.