روزی که بانک ملی افتتاح شد
اولین مدیر عامل بانک ملی دکتر کورت لیندن بلات بود که بنا به مصوبه مجلس شورای ملی به همراه فوگل و حدود ۷۰ کارشناس از آلمان به ایران آمدند. بر حسب اساسنامه بانک، بانک ملی ایران به‌صورت یک شرکت سهامی دارای شخصیت حقوقی و تابع قوانین تجاری شد. سرمایه اولیه بانک ۲۰ میلیون ریال بود که ۸ میلیون آن پرداخت شد. در ابتدای تاسیس بانک علاوه بر شعبه مرکزی دو شعبه در بازار تهران و بندر بوشهر که مهم‌ترین بندر بازرگانی آن روز ایران بود تاسیس شد. نخستین نمایندگی بانک در خارج از کشور در سال ۱۳۲۷ در هامبورگ تاسیس شد.
در سال ۱۳۰۵ بنگاهی بنام موسسه رهنی دولتی ایران، از محل وجوه صندوق بازنشستگی کارکنان دولت برای رفع حوائج مردم به‌وجود آمد که تا سال ۱۳۰۷ تحت نظر وزارت دارایی اداره می‌شد پس از تاسیس بانک ملی به این بانک واگذار و در سال ۱۳۱۸ این موسسه به‌نام بانک کارگشایی موسوم و یکی از سازمان‌های تابعه بانک ملی محسوب شد. در تاریخ ۲۲ اسفند ماه ۱۳۱۰ حق نشر اسکناس از تصویب مجلس شورای ملی گذشت و رسما به مدت ۱۰ سال به بانک ملی ایران اعطا شد که به خودی خود قابل تمدید بود و در فروردین ماه ۱۳۱۱ نخستین اسکناس بانک ملی ایران انتشار یافت.
نخستین مجله اقتصادی کشور نیز با مدیریت و سرمایه بانک ملی در سال ۱۳۱۳ انتشار یافت که به تنظیم شاخص قیمت‌ها، شاخص عمده‌فروشی و تحول وقایع اقتصادی می‌پرداخت. این نشریه به همت دکتر لوتس گیلهامر اولین رئیس اداره بررسی‌های اقتصادی و احصائیه (آمار) بانک ملی منتشر شد.