مرگ احمد قوام
قوام از زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار وارد امور دیوانی شد و بعدها عنوان رئیس دفتر صدراعظم را به‌دست آورد. چندی حکمران خراسان و سیستان شد و پس از سیدضیاءالدین طباطبایی دوبار به صدارت رسید. قوام پس از دوره دوم نخست‌وزیری ظاهرا به جرم توطئه‌ای علیه رضاخان، وزیرجنگ تحت تعقیب قرار گرفت و پس از مدتی زندانی شدن، راهی اروپا شد.
او پس از چند سال به ایران بازگشت و در لاهیجان به کشاورزی پرداخت. قوام‌السلطنه از آن پس در کارهای سیاسی دخالت نکرد تا اینکه رضاخان پهلوی سقوط کرد. در این هنگام قوام بار دیگر به نخست‌وزیری رسید و در سال‌های ۱۳۲۴ و ۱۳۳۱ نیز در این مقام بود. در سال ۱۳۳۱ پس از اختلافی که بین مصدق و شاه بروز کرد، شاه برای اینکه حریف قدری در مقابل مصدق بتراشد، سراغ قوام‌السلطنه رفت.
قوام‌السلطنه جاه‌طلب که در آن هنگام ۸۰ سال از سنش می‌گذشت با اکثریت ضعیفی از مجلس رای اعتماد گرفت. اما این صدارت بیش از چهار روز دوام نیاورد و او در سی تیر ۱۳۳۱، مجبور به استعفا شد. قوام پس از استعفا، مدتی در حالت اختفا می‌زیست و احساس خطر می‌کرد. مجلس شورای ملی نیز حکم به مصادره اموال او داد.