هوشنگ سیحون، معمار بزرگ معاصر یکم شهریور ۱۲۹۹ در تهران به‌دنیا آمد. او تحصیلات معماری خود را در دانشگاه تهران و دانشکده هنرهای زیبای پاریس(بوزار) به پایان رساند. سیحون خود درباره آثار و سبک و روش کارش گفته است: «در معماری، قبل از هر چیز علاقه دارم منطق را همیشه در نظر داشته باشم. هیچ‌گاه هیچ چیز نباید بی‌منطق در معماری به‌کار برود، حتی کوچک‌ترین خط و کمترین نقطه باید دلیل و معنی مخصوص به خود داشته باشد و مخصوصا از فانتزی‌های بی‌معنی و بی‌مغز گریزانم. حقیقت باید عریان و بی‌پرده در معماری خودنمایی کند حتی اگر گاهی اوقات زننده باشد.» از جمله آثار این معمار می‌توان به این موارد اشاره کرد: آرامگاه نادرشاه در مشهد، آرامگاه کمال‌الملک در نیشابور، آرامگاه ابوعلی سینا در همدان، آرامگاه خیام در نیشابور، بازسازی و طراحی آرامگاه فردوسی در توس بر پایه طرح پیشین، مقبره عباس میرزا و بعضی دولتمردان قاجار، ساختمان بانک سپه در تهران، بنای موزه توس و مرکز فرهنگی یزد. آرامگاه ابوعلی سینا که در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده، از جمله آثار شاخص هوشنگ سیحون است. این بنا به سبک معماری قرنی که بوعلی سینا در آن می‌زیسته از روی قدیمی‌ترین بنای تاریخ‌دار اسلامی یعنی برج گنبد قابوس در شهر گنبد کاووس اقتباس شده است. باغچه‌های این بنا متاثر از باغ‌های ایرانی، آب‌نماها الهام گرفته از حوض خانه‌های سنتی است نمای بیرونی بنا با سنگ‌های حجیم کوهستان الوند آراسته شده است. کار ساخت این بنا در سال ۱۳۳۳ هجری شمسی به پایان رسید.
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.