بالچ در سال ۱۹۴۶ جایزه صلح نوبل را بهخاطر اقدامات انساندوستانه و تحقیقات موثر اجتماعی - اقتصادی به دست آورد. امیلی بالچ مدیر اتحادیه تجاری زنان بود. مطالعه درباره وضع زندگی کارگران، مهاجران، اقلیتها و زنان منجر به این شد که او را بهعنوان فعال اجتماعی در سال ۱۹۰۶ بشناسند.
او و همکارش،جین آدامز، در سالهای جنگ جهانی اول تلاش کردند کشورهای بیطرف در جنگ را متقاعد کنند تا برای توقف جنگ پادرمیانی کنند. ورود آمریکا به جنگ او را در زمره کسانی قرار داد که آشکارا با این سیاست آمریکا به مخالفت برخاستند.
این جامعهشناس و فعال اجتماعی پس از اخراج از دانشگاه، زندگی خود را یکسره وقف فعالیتهای صلحطلبانه کرد. عضویت در مجمع بینالمللی صلح و آزادی زنان در سال ۱۹۳۵ او را به مقام دبیرکل مرکزی این مجمع در ژنو رساند.
او طی یک سخنرانی در همین مجمع نسبت به ظهور و تثبیت فاشیسم هشدار داد و کشورهای غربی را که در برابر سیاستهای نژادپرستانه هیتلر و موسولینی مقابله نکرده بودند، سرزنش کرد.
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.