استیگلر ۱۷ ژانویه ۱۹۱۱ در شهر رنتون در حومه شهر سیاتل در ایالت واشنگتن متولد شد. در سال ۱۹۳۱ از دانشگاه شیکاگو لیسانس، در سال ۱۹۳۲ از دانشگاه نورث وسترن فوق لیسانس و در سال ۱۹۳۸ از دانشگاه شیکاگو دکترا گرفت. در طول سال‌های ۱۹۳۸-۱۹۳۶ در دانشگاه آیووا، ۱۹۴۶-۱۹۳۸ در دانشگاه مینه‌سوتا، ۱۹۴۷ در دانشگاه براون، ۱۹۵۸-۱۹۴۷ در دانشگاه کلمبیا تدریس داشت و از سال ۱۹۵۸ در دانشگاه شیکاگو به فعالیت پرداخت.
علت شهرت استیگلر به خاطر توسعه نظریه مقررات اقتصادی است. کتاب «اطلاعات در بازار کار» سرآغازی برای الگوهای تخمین میزان بیکاری است که طبق آنها، بیکاری به‌عنوان جست‌و‌جوی داوطلبانه بهترین شغل با بهترین دستمزد تعریف می‌شود.
به نظر استیگلر، گروه‌ها و دیگر مشارکت‌کنندگان سیاسی به کاربرد مقررات و قدرت اجباری دولت برای شکل دادن آنها به شیوه‌ای که برای همه سودمند باشد، علاقه دارند.
تحقیقات وی درباره نیروی موثر در قانون‌گذاری‌ها و تدوین مقررات عمومی ناظر بر فعالیت‌های اقتصادی، موجب شد که دریچه‌ای تازه در بررسی‌های اقتصادی گشوده شود. همچنین کارهای او در باب نوسانات قیمت و تاثیر آن بر شرکت‌ها، خانواده‌ها و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی آنها بسیار با ارزش است.
وی در مقاله‌ای که در سال ۱۹۷۱ با عنوان «نظریه مقررات اقتصادی» نوشت، مدعی شد این فرض ساده که موسسات دولتی ایجاد شده‌اند تا سیاست‌های قیمت‌گذاری و سرمایه‌گذاری را به نفع مصرف‌کنندگان تعیین کنند، نادرست است و آنها در عمل به سود تولیدکنندگان کار می‌کنند و این از روی سوء نیت صورت نمی‌گیرد، بلکه مقررات دولتی چنین امری را اجتناب‌ناپذیر می‌سازد. استیگلر از جمله رهبران کلیدی مکتب اقتصادی شیکاگو بود.
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.