مادرش که زنی فرهیخته بود تربیت پسرش را در خانه به عهده گرفت و به او دانش زمان خودش را آموخت. چنین بود که ادیسون از نظر ذهنی رشد کرد و به بلوغ فکری رسید. در ۲۱ سالگی دستگاه شمارش آرا را اختراع کرد. چند سال بعد دستگاه پیشرفته نمایشگر اطلاعات بورس را به نام خودش ثبت کرد و توانست آن را به مبلغ چهل هزار دلار که در آن روزگار پول هنگفتی بود، بفروشد. او با عرضه اختراعات متعدد دیگری مشهور و ثروتمند شد. در سال ۱۸۷۷ امتیاز اختراع گرامافون را ثبت کرد و دو سال بعد بزرگ ترین اختراع بشر در قرن نوزهم را رقم زد؛ لامپ روشنایی.
در سال (۱۸۸۲) ساختمان کارخانه مرکزی تولید برق موسوم به «ایستگاه پرل استریت» راهاندازی شد و در چهارم سپتامبر همان سال نخستین سیستم توزیع نیروی الکتریسیته در جهان با قدرت ۱۱۰ ولت و ۵۹ مشتری در پایین محله منهتن به دست ادیسون افتتاح شد.
چندی بعد ادیسون کوشید تا حق امتیاز لامپ برق را در بریتانیا از آن خود کند و بر رقیبش جوزف سووان - که مستقل از ادیسون موفق به اختراع لامپ حرارتی رشته کربنی شده بود- پیروز شود؛ اما پس از یک دعوای حقوقی بیحاصل، دو طرف با یکدیگر به توافق رسیدند و برای بهرهمند شدن از منافع اختراعشان در بریتانیا شرکت «ادیسون» را تاسیس کردند. توماس ادیسون تا واپسین روزهای زندگانی پر بارش در آزمایشگاهش مشغول تفکر و طراحی و خلق ایدههای تازه برای ارتقای صنعت و دانش بشری بود.
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.