«لوید استوول شاپلی» طراح نظریه مطلوبیت

کدخبر: ۱۷۴۹

لوید استوول شاپلی، ریاضیدان و اقتصاددان آمریکایی در دوم ژوئن ۱۹۲۳ در شهر کمبریج ایالت ماساچوست آمریکا به دنیا آمد. پدر او، هارلو شاپلی یکی از ستاره‌شناسان ممتاز آمریکایی بود.

پس از ترک دانشگاه هاروارد در سال ۱۹۴۳،‌ در مقام گروهبان به نیروی هوایی ایالات‌متحده آمریکا ملحق شد. در این دوره بود که به علت شکستن کد هوایی اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی به وی مدال برنزی ارتش اهدا شد. پس از جنگ به دانشگاه هاروارد رفت و در سال ۱۹۴۸ در رشته ریاضیات لیسانس گرفت.

پس از یک سال فعالیت در بنیاد راند،‌ به دانشگاه پرینستون رفت و در سال ۱۹۵۳ دکترا گرفت. پس از اخذ مدرک دکترا مدتی در دانشگاه پرینستون ماند و سپس به بنیاد راند بازگشت.

شاپلی از سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۸۱ در بنیاد راند فعالیت کرد. در سال ۱۹۸۱ به سمت استادی دانشگاه UCLA رسید. لوید شاپلی در سال ۲۰۱۲ در سن ۸۹ سالگی به همراه آلوین راث موفق به کسب جایزه نوبل اقتصاد شد.

لوین‌راث و لوید شپلی که هر دو آمریکایی بودند، در زمینه تئوری بازی‌ها کار کردند. مسائل طراحی بازار (Market Design) و تخصیص‌های پایدار (Stable allocations) از جمله دغدغه‌های مهم آنها بود.

در زمینه‌های علمی نیز شاپلی، با ارائه مباحثی چون ارزش شاپلی، بازی‌های تصادفی، قضیه بونداروا-شاپلی (که دلالت بر این دارد که بازی‌های محدب هسته‌های غیرخالی دارند)، شاخص قدرت شاپلی-شوبیک (برای قدرت‌های رای‌گیری وزنی یا بسته)، الگوریتم گیل-شاپلی (برای مساله ازدواج پایدار)، مفهوم بازی بالقوه (با کمک داو موندرر)، قیمت‌گذاری آئومان-شاپلی، راه‌حل هارسانی-شاپلی و قضیه لِم شاپلی-فولکمن، نام خود را مطرح کرد.

در کنار اینها کارهای ابتدایی‌اش با کمک آ. اِن. اِسنو و ساموئل کارلین روی بازی‌های ماتریکسی نیز قابل‌توجه هستند. او همچنین در زمینه توسعه نظریه مطلوبیت نیز نقش داشته است.

او همچنین کارهای بنیادی مهمی را نیز در زمینه ارائه راه‌حلی برای تمرین مجموعه‌های پایدار فن نیومن-مورگِنستِرن انجام داده است.

 

تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.