آبراهام دوپرون بنیان‌گذار ایرانشناسی
آبراهام هیاسینت آنکیتل دوپرون خاورشناس فرانسوی، در هفتم دسامبر ۱۷۳۱م در پاریس به دنیا آمد و پس از طی تحصیلات متوسطه، وارد دانشگاه این شهر شد.
در این زمان بود که به زبان‌های شرقی علاقه‌مند شد و زبان‌های فارسی، عربی و عبری را فرا گرفت. وی سپس برای تکمیل آموخته‌ها و تحقیق درباره مذاهب ایرانیان قدیم راهی هند شد و پس از آشنایى با زبان‌های سانسکریت و پهلوی، به ترجمه آثاری از این خطه، از قبیل اوستا پرداخت.
خطابه‌ها و گزارش‌های دوپرون در فرهنگستان علوم ادبی فرانسه و نیز ترجمه کاملی که از اوستا انجام داد، نه تنها فرانسویان را با نام ایران و اوستا آشنا کرد، بلکه دانشمندان دیگر کشورهای اروپایى را نیز بر آن داشت که در مباحثات مربوط به این علم شرکت کنند.
پس از انتشار ترجمه اوستا، علمای زرتشت، ترجمه و تحقیقات دوپرون را عاری از حقیقت دانستند و آن را فاقد هرگونه ارزش تاریخی اعلام کردند. انتقادات و اتهاماتی که به دوپرون وارد آمد، به جای اینکه از ارزش تحقیقات وی بکاهد، آثار او را در جهان مشهور ساخت.
همچنین نقش دوپرون در تعمیم و نشر فرهنگ ایران در فرانسه و اروپا، فقط به ترجمه اوستا ختم نمی‌شود، بلکه او هنگام بازگشت از ایران، ۱۸۰ نسخه خطی نفیس با خود همراه داشت و این نسخه‌های گرانبها، سهم بزرگی در شناساندن فرهنگ ایرانی در اروپا ایفا کرد.
گنجینه‌ای که دوپرون در دست علاقه‌مندان به فرهنگ و تمدن ایرانی نهاد، تحول عظیمی در زمینه پژوهش‌های ادبی درباره ایران پدید آورد.
از دوپرون آثار متعددی بر جای مانده که قانون‌گذاری شرقی، تتبعات تاریخی و جغرافیایی درباره هند و نیز فرهنگ و زبان پهلوی به فرانسه از آن جمله‌اند. آنکیتل دوپرون که از او به‌عنوان بنیان‌گذار ایرانشناسی در جهان یاد می‌شود، سرانجام در ۱۷ ژانویه ۱۸۰۵م در ۷۴ سالگی درگذشت.
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.