سلتن در برسلاو متولد شد. در طول سال‌های ۵۷-۱۹۵۱ در رشته ریاضیات در دانشگاه فرانکفورت به تحصیل پرداخت.
او در اواخر دهه ۱۹۴۰ زمانی که مقاله‌ای در «روزنامه فورچون» می‌خواند به نظریه بازی‌ها علاقه‌مند شد. وی با حضور در سمیناری که در زمینه نظریه بازی‌ها برگزار شد، ضمن آشنایی با پروفسور اِوالد برگر فرصت یافت تا پایان‌نامه فوق لیسانس خود را در زمینه نظریه بازی‌های مشارکتی بنویسد. سلتن ضمن تحصیل ریاضیات به مطالعاتی در زمینه روانشناسی پرداخت. در سال ۱۹۶۱ دکترای خود را از دانشگاه فرانکفورت گرفت. وی ضمن برگزاری کنفرانسی درباره نظریه بازی‌ها در پرینستون با رابرت اومان آشنا شد. سلتن در دانشگاه آزاد برلین، دانشگاه بیلفلد و از سال ۱۹۸۴ در دانشگاه بُن به تدریس پرداخته است.
در اوایل دهه ۱۹۶۰ سلتن تجاربی در زمینه بازی‌های انحصار عرضه با شکل تقاضاگونه داشت. در این مدل تجزیه و تحلیل نظری، بسیار مشکل بود ولی وی به سادگی توانست آن را حل کند و مقاله‌ای در این رابطه و با همین عنوان در سال ۱۹۶۵ منتشر کرد. وی در سال ۱۹۶۵ در یک کارگاه آموزشی درباره نظریه بازی‌ها، شرکت کرد. در آنجا با جان هارسانی آشنا شد که این آشنایی، شروع همکاری آنها را فراهم ساخت.
سلتن سپس شدیدا به نظریه بازی‌های بیولوژیکی علاقه‌مند شد.
تحقیقات اخیر وی بر توسعه جنبه‌های کلی یک نظریه (در قالب چارچوبی واقع‌گرایانه و مدل‌های رفتار عقلانی محدود)، استدلال اقتصادی و تصمیم‌گیری فردی متمرکز بوده است. براساس این نظریه قابلیت‌های افراد در انجام محاسبات و شناخت محدود و در نتیجه رویکرد آنها برای حل مسائل و تصمیم‌گیری، روشن است. این روش‌ها را می‌توان اغلب به‌صورت الگوریتم ترسیم کرد که هر یک از سطوح آن، نشان‌دهنده میزان ادراک افراد است. این روش‌ها به این دلیل عقلانی‌اند که متناسب با قابلیت‌های واقعی معین هر فرد، می‌توانند وی را برای رسیدن به اهداف (حتی برون زا) هدایت نمایند.
وی مثالی از یک بازی را توسعه داد که با عنوان اسب سلتن معروف است و وسعت آن به نحوه اداره آن مربوط می‌شود.
وی در طول سال‌های ۱۹۸۸-۱۹۸۷ به سازماندهی تحقیقات خود در زمینه نظریه بازی‌ها در علوم رفتاری پرداخت. از کارهای دیگر وی، تاسیس انستیتوی اقتصاد ریاضی بود. بیشترین تمرکز فعالیت این انستیتو بر روی نظریه بازی‌ها بود. در سال‌های بعد نیز کار اصلی سلتن، روی نظریه بازی‌ها و کاربرد آن در سازمان‌های صنعتی و حوزه‌های دیگر بود.
سلتن استاد بازنشسته دانشگاه بُن در آلمان است و چندین دکترای افتخاری به او اعطا شده است. او همچنین از سال ۱۹۵۹ به بعد به‌عنوان یک صاحب‌نظر برجسته در زبان اسپرانتو شهرت دارد و یکی از بنیان‌گذاران آکادمی بین‌المللی علوم سن ماریو است. سلتن مدارک و جوایز افتخاری متعددی از دانشگاه‌های بیلفلد، فرانکفورت، گراز (استرالیا)، برسلاو (هلند)، جیاتونگ (شانگهای)، نورویچ (آمریکا)، کاچان (فرانسه)، اینسبورگ و... دریافت داشته است.
- منبع: سایت راینهارد سلتن و «جوایز نوبل اقتصاد» نوشته محمود قنادان، موسسه انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول ۱۳۹۱
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.