سال ۱۸۷۲ یک سال بعد از تحقق وحدت آلمان، قرارداد پیمان سه امپراتور (آلمان، روسیه و اتریش) را امضا کرد، اما چون میان روسیه و اتریش بر سر منطقه بالکان اختلاف بود و یک مثلث بحران در این منطقه میان روسیه، اتریش و عثمانی وجود داشت این اتحاد موفق نبود.
به تدریج این اتحاد از هم گسیخته شد و بیسمارک به سمت ایتالیا رفت و آنجا را در کنار اتریش به‌عنوان متحد پذیرفت، در حالی که می‌دانست این دو کشور چندان قوی و در مواقع جنگ قابل اعتماد نیستند، بنابراین آلمان قصد داشت به‌تنهایی با انگلستان و فرانسه بجنگد و انصافا هم هیچ کشوری در دنیا در هر دو جنگ جهانی، به اندازه آلمان ذخایر غذایی و تسلیحاتی برای همه جنگ نداشت.
یعنی اگر ۱۰سال دیگر جنگ ادامه می‌یافت، همچنان تسلیحات و غذا داشت، در صورتی که وقتی جنگ جهانی اول شروع شد، انگلستان فقط ۱۱روز مواد غذایی داشت، زیرا مواد غذایی‌اش از مستعمراتش می‌آمد و خودش را گرفتار مواد غذایی نمی‌کرد و به سمت صنعتی شدن پیش می‌رفت که البته بعدا متوجه شدند که اشتباه کرده‌اند و در مواقع بحرانی به مشکل بر‌می‌خورند.
دکتر علی بیگدلی، مورخ و استاد دانشگاه به نقل از یک گفت‌وگو
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.