درگذشت پدر انقلاب صنعتی

به‌خاطر تلاش چشمگیر و نبوغ‌آمیز این مهندس در گسترش علم، واحد بین‌المللی توان به نام او ثبت شده است. وات در سال ۱۷۸۱ موتور بخار را که در سال ۱۷۱۲ به‌دست نیوکامن اختراع شده بود بهبود بخشید و به این ترتیب قطار انقلاب صنعتی را به حرکت درآورد.

جیمز وات، تخیل قوی داشت و کم‌کم به امور فنی و مهندسی علاقه‌مند شد. او به ستاره‌شناسی، همچون ریاضیات علاقه داشت و ساعت‌ها دراز می‌کشید و به ستاره‌ها نگاه می‌کرد.

او از خواندن و آموختن لذت می‌برد. اما زمانی فرا رسید که باید به‌سبب تنگ‌دستی و برای گذران زندگی، کار می‌کرد. بنابراین در مغازه‌ای شروع به کار کرد. صبح‌ها باید چند ساعت پیش‌از بازشدن مغازه برمی‌خاست و کارش را آغاز می‌کرد، که بر سلامتی‌اش اثر بد گذاشت.

یکی از استادان دانشگاه که از مهارت او در امور فنی باخبر شده‌بود، اتاقی در دانشگاه به او داد تا بتواند آن‌جا به کارهایش ادامه دهد. ۱۷۶۴، او موتوری را در دانشگاه تعمیر کرد و چند ماه، شبانه‌روزی انواع نیروی بخار را آزمود. سرانجام اصول موتور بخار به ذهنش راه یافت.

در این راه، مشکلات زیادی برایش پیش‌آمد و اتاقش را در دانشگاه از دست داد. اگر کمک‌ همسرش، مارگارت میلو، نبود، او دست از کار می‌کشید. جیمز پس از گشودن کارگاهش در دانشگاه، با مارگارت ازدواج کرده‌بود.

جان روباک، یکی از دوستانش، پذیرفت که شریک جیمز شود و بدهی‌هایش را بپردازد و اختراعش را به‌ثبت برساند. جیمز با شادی رهسپار لندن شد. اما کارمندان اداره ثبت اختراعات، بی‌اعتنایی کردند، که سبب ناراحتی جیمز شد. از طرفی روباک هم مقروض شده بود و دیگر نمی‌توانست به جیمز کمک کند. درین گیرودار، کارخانه‌دار ثروتمندی به‌نام متیو بولتون از راه جان روباک از اختراعات جیمز آگاه شد و پذیرفت که با جیمز کار کند. این نقطه عطفی در زندگی جیمز بود و موفق شد موتور بخارش را، ۱۷۶۹ بسازد.

آن هنگام، شهرتش افزایش یافت و موفقیت بزرگی نصیبش شد. از موتور او، که نتیجه تلاش‌هایش بود، در صنعت و کارخانه‌ها استفاده شد. اختراع جیمز وات، نقطه عطفی در انقلاب صنعتی در اروپا بود و راه را برای تولید انبوه کالا، حمل‌ونقل و مصرف بیشتر باز کرد.