استعفای گورباچف و پایان شوروی
چند روز پیش از آن رهبران ۱۱ جمهوری شوروی در یک جلسه در شهر آلماتی قزاقستان مرگ اتحاد جماهیرشوروی را اعلام کرده بودند و بوریس یلتسین بهعنوان رئیسجمهوری فدراسیون روسیه فرمان قدرت در بزرگترین جمهوری سابق شوروی را در دست گرفته بود. گورباچف امید داشت که برنامههای اصلاحات اقتصادی او (پروسترویکا) در داخل باعث افزایش سطح زندگی و بازده کارگران شود.
اما اصلاحات او بسیار تندرو شمرده شده و با مخالفتهایی از درون حکومت شوروی مواجه شدند. در ۱۹۸۵ گورباچف اعلام کرد که اقتصاد شوروی باید مجددا از نو ساخته شود. در آن دوران معمولا بیشتر از اصطلاح «اسکورین» برای اشاره به این «از نو ساخته شدن» استفاده میشد اما بعدها اصطلاح «پروسترویکا» رایجتر شد.
اصلاحات ساختاری گورباچف ادامه یافت. اما نیروهای تندرو در کادر رهبری شوروی در ۱۹۹۱ کودتای اوت را سازمان دادند و تلاش کردند گورباچف را از قدرت عزل کنند. گورباچف سه روز را (از ۱۹ اوت تا ۲۱ اوت) در حبس خانگی در یک ویلا در کریمه گذراند، پس از آن آزاد شد و به قدرت برگشت. با این حال وی به محض بازگشت به قدرت متوجه شد که نه نهادهای قدرت اتحادیه و نه روسیه به فرمانهای او عمل نمیکنند و در عوض یلتسین است که قدرت دارد.
در ضمن گورباچف مجبور شد که بسیاری از اعضای دفتر سیاسی را اخراج و بسیاری از آنان را دستگیر کند. «گروه هشت» شامل هشت نفر از رهبران کودتا بودند که دستگیر شدند. پس از آن گورباچف عملا بهجز نیروهای مسلح قدرتی نداشت. یلتسین حتی آن نیروها را نیز با وعده پول به دور خود جمع کرد و اینگونه بود که اتحاد جماهیر شوروی پایان یافت.