آخرین اخبار کفش

  • هفته‌نامه تهران اکونومیست اواسط شهریور ماه سال ۱۳۴۵ گزارشی درباره قرارداد فروش کفش محصول ایران به اتحاد جماهیر شوروی منتشر کرد.

  • از بررسی الواح تخت جمشید در می‌یابیم که زن‌ها در کنار مردان کار می‌کرده‌اند و از حقوقی برابر برخوردار بوده‌اند و گاه حتی کارهای سخت‌تر را به عهده داشته‌اند. مثلا گروه‌های بزرگی از زنان کشاورز را می‌بینیم که سنگ سابان یا معمولا بیشترشان زن‌ بودند.

  • مشخص بودن لباس هر صنف، از قدیم در ایران مرسوم بوده است تا بتوانند به‌راحتی کاتبان را از بازرگانان و پیشه‌وران را از صاحب‌منصبان تشخیص دهند؛ به‌طور مثال، «بزرگان، یعنی آنان که از طبقه لشکری هستند در کمر کاردی کوتاه‌تر از خنجر عثمانی‌ها دارند.

  • به امضا رسیدن عهدنامه فینکن‌اشتاین بین ایران و فرانسه و به دنبال آن ورود یک هیات مقتدر دیپلماتیک و نظامی فرانسوی به تهران در دسامبر ۱۸۰۷ میلادی لرزه بر تن انگلیسی‌ها افکند.

  • در ایران در دوره‌های مختلف خاصه در دولت سامانی و غزنوی، مانند بیشتر جوامع، پیش از آمدن سرمایه‌داری بزرگ، نمونه‌هایی از سرمایه‌داری محدود در جاهایی که وجود داشتند سرمایه‌داری تجاری بود، نه صنعتی.

  • اشاره همچنان که در مقدمات این مجموعه متذکر شدیم، حداقل فایده انتشار یادداشت‌های مرحوم جلال آل‌احمد این است که در حکم اسناد فرهنگی و تاریخی دوره‌ای بسیار مهم از تاریخ معاصر برای نخستین بار در دسترس عموم قرار می‌گیرد. ضمناً توضیحات پی‌نوشت همگی از آقای محمدحسین دانایی است و برای رعایت موازین اخلاقی، برخی از کلمات هم به صورت نقطه‌چین نوشته شده‌اند.

  • سرمایه اولیه شرکت کفش ملی در بدو تاسیس، مبلغ ۱۰ میلیون ریال و ماشین‌آلات کارخانه عبارت از شش دستگاه پرس ساخت آمریکا و معدودی ماشینآلات دیگر و تعداد کارگران جمعا بیست نفر و محصول روزانه منحصرا پانصد جفت کفش تنیس بود. (در بهمن ۱۳۳۶) پس از شش سال سرمایه ثبت شده شرکت از ۱۰ میلیون ریال به ۱۲۵ میلیون ریال و سرمایه در گردش به سیصد میلیون ریال بالغ شده که مابه‌التفاوت از محل وام صنعتی بانک توسعه صنعتی…