آخرین اخبار اقتصاد

  • در دوره ملی شدن نفت ایران، گفتار بنیادگرایی بازار یعنی نئولیبرالیزم محلی از اعراب نداشت. خاطره پیامدهای فاجعه بار بحران بزرگ اقتصادی ۱۹۲۹ و پیامدهای آن مثل ظهور فاشیسم که ثمره اقتصاد باز دوره بعد از جنگ جهانی اول بود، هنوز در اذهان زنده بود و دید‌گاه غالب سرمایه‌داری پذیرفته بود که باید بازار تحت نظارت باشد و رفاه عمومی ‌و ثبات اجتماعی و کنترل رقابت بازار توسط قواعد دولتی پذیرفته شده بود.

  • در بین مورخان، «هردوت» از جمله کسانی است که سیاست‌های اقتصادی دولت‌های پادشاهی را در قرون گذشته مورد اشاره قرار داده است، او گر چه کمتر وارد جزئیات آنها شده است ولی منابع خوبی برای بررسی سرانگشتی اقتصاد آن روزگار به ویژه عهدهخامنشیان ارائه کرده است.

  • تئودور شولتز، برنده جایزه نوبل در ۲۶ فوریه ۱۹۹۸ در سن ۹۶ سالگی درگذشت. شولتز اقتصاددان کشاورزی بود که به مطالعه بحران کشاورزی آمریکا در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ پرداخت و بعد به مسائل کشاورزی در کشورهای در حال توسعه در سراسر دنیا روی آورد.

  • برخی کارشناسان اقتصاد سیاسی و تحلیلگران تاریخ معاصر ایران بر این باورند که درآمدهای نفتی عامل اصلی سلطه دولت‌ها بر مردم و ناممکن شدن دموکراسی بوده است.

  • در ایران قرن نوزدهم، سه نیروی مرتبط غالبا دگرگونی گروهی را به رقابت گروهی تبدیل می‌کرد.

  • همان‌طور که در شماره ۳۱۷۲ روزنامه «دنیای‌اقتصاد» گفته شد بعد از ۲۲ ماه از ملی شدن صنعت نفت، دولت مصدق موفق به فروش نفت به شرکت‌های ایتالیایی شد و همین امر زمینه استقبال هرچه بیشتر کمپانی‌های دیگر از جمله شرکت‌های ژاپنی را به وجود آورد.

  • خبرهایی از روزنامه اطلاعات را در ۳۱ فروردین ۱۳۵۳ می‌خوانید. اولین خبر با عنوان «ایران ۲۵ درصد ظرفیت صنایع مصر را احیا می‌کند» اینگونه شرح داده شده است: «دکتر عبدالعزیز حجازی، نایب نخست‌وزیر و وزیر دارایی و اقتصاد و بازرگانی خارجی مصر به دعوت هوشنگ انصاری وزیر اقتصاد به ایران می‌آید.

  • برای سخن گفتن از علم تاریخ کنونی، من ابتدا به یکی از متون مارک بلوخ (Marc Bloch) در اثرش «تجلیل از تاریخ یا حرفه تاریخ دان» که مرگ نابهنگام و دردناکش در سال ۱۹۴۴ آن را ناتمام گذاشت، اشاره می‌کنم.

  • تصویر میلسپو در اظهارنظرهای چند تن از کسانی که در دوران ماموریت‌های وی در ایران مسوولیتی به عهده داشته‌‌اند: عبدالله مستوفی در کتاب «شرح زندگانی من» چنین آورده است: «... سر هم رفته خدمت این مستشارها برای کشور بی‌فایده نبود و برای بودجه ده بیست میلیون تومانی آن روزی ایران خوب بودند.