آخرین اخبار مصر

  • اصولا بررسی تجارت مرزهای شرقی خلافت عباسی همواره با اشارات و مقدماتی همراه است. تردیدی نیست که حیات اقتصادی این امپراتوری را نمی‌توان طبق روابط آن با شرق، غرب، جنوب و حتی شمال طبقه‌بندی و بررسی کرد.

  • از روزگاران قدیم، هندیان، علم طب را با انواع خرافه‌ها و مسائل ماورایی درهم آمیخته بودند و نخستین دانش‌های ایشان با عناصر اساطیری و مذهبی امتزاج داشت. آنان بیماری را نشانه خشم خداوند و علت آن را از حیوانات پنهان می‌دانسته‌اند. در زمان شیوع بیماری‌های مهلک، مثل طاعون و وبا، برای بخشش به خداوند پناه می‌برده‌اند.

  • داریوش یکم، هنگامی که می‌خواست بخش‌های باختری و خاوری شاهنشاهی خود را با یک راه آبی به هم بپیوندد، باید به کشف راه‌های آبی ناشناخته دست می‌زد. از این روی به «اسکولاکس کاریایی» اهل کاریاندا، فرمان داد با چند کشتی جنگی پارسی سراسر کرانه‌های دریایی شاهنشاهی را شناسایی کند و در این‌باره گزارش دهد.

  • بخش بزرگی از تاریخ و حوادث آن در دل سفرنامه‌ها و نوشته‌های جهانگردان جای دارد. از این رو در بسیاری موارد با مطالعه و بررسی آنها می‌توان به زوایای پنهان زندگی مردم در گذر زمان دست یافت. خدمتی که سفرنامه‌ها به روشن شدن تاریخ می‌کنند، موضوعی نیست که نیازمند اثبات و استدلال باشد. از وقتی که پای جهانگردان بیگانه به‌خصوص اروپاییان به ایران باز شد، بسیاری حقایق از خامه آنان به جای مانده که امروزه…

  • «من هم باستان‌شناس شدم!» خاطرات تانیا گیرشمن، از رخدادهای پشت صحنه و عرصه کاری همسرش در ایران (نهاوند، همدان، کاشان، بیشاپور، شوش، چغازنبیل، بردنشانده، خارک، سرمسجد) و افغانستان و ماجراهایی است که در عراق، فلسطین، سوریه امروز، مصر، فرانسه و... اتفاق افتاده است.این کتاب دربردارنده خاطرات این زن فرانسوی در فاصله سال‌های ۱۳۱۱ تا ۱۳۴۶ خورشیدی است.»

  • توتون و تنباکو نقش بسیار مهمی در معیشت و زندگی اجتماعی ایرانیان داشته و صدها هزار نفر از قَبَلِ کِشت و تجارت آن ارتزاق می‌کرده‌اند، «شاید بتوان گفت که در سده ۱۹ تنباکو مهم‌ترین کشت صنعتی ایران به‌شمار می‌رفت.» (هما ناطق ۷۳:۱۳۷۳) بنا بر ارزیابی آنتوان کتابچی خان، رئیس گمرکات ایران در سال ۱۳۰۸ تعداد ۲ میلیون نفر از ایرانیان در کار دودکشی توتون و تنباکو بوده‌اند. (همان: ۷۵)

  • بی‌گمان عکاسی در ایران تا حد زیادی مدیون ناصرالدین شاه قاجار است. این پادشاه هم خود عکاس بود و هم در رواج عکاسی تلاش زیادی به خرج داد. به همین خاطر عکاسی در ایران عصر قاجار رشد چشمگیری داشت.[۱] اما عکاسی در ایران در دوره رضاشاه دچار زوال و افت شدیدی شد. به همین خاطر به‌‌رغم پیشرفت در این صنعت، گنجینه عکس‌های ما از این دوره بسیار ضعیف است.

  • ۱- چنین می‌نماید که از دیرباز در تمام جوامع انسانی، مردمانی وجود داشته‌اند که دوراندیشی و خردمندی کافی برای درک محتوم‌بودن مرگ خویش و پذیرش آن را داشته باشند. از این‌رو همزمان با ظهور خط و نخستین نشانه‌های شهرنشینی، متون و ردپاهای مربوط به مدیریت مرگ نیز در منابع تاریخی پدیدار می‌شوند. امروز بخش عمده این متون ذیل عنوان وصیت‌نامه‌ رده‌بندی می‌شوند، اما این قاعده‌ای است که باید در تعمیم‌دادنش به…