آخرین اخبار زمستان

  • آنچه از نظرتان می‌گذرد عریضه‌ای است که از طرف حسنعلی‌خان امیر نظام گروسی، در سال ۱۲۹۲ق به ناصرالدین شاه قاجار نوشته شده است. حسنعلی خان امیر نظام در سال ۱۲۸۹ ق به عنوان وزیر فواید عامه در دولت سپهسالار منصوب و به عضویت شورای وزیران نیز پذیرفته شد و همچنین به درجه امیر تومانی نایل آمد.

  • واگن اسبی همچون متروی فعلی برای مردم آن زمان لذت بخش بود. ناصرالدین شاه در آخرین سفرش به فرنگ سوغات دیگری برای ایرانیان و خصوصا طهرانیان به ارمغان آورد.

  • در زمستان سال ۱۲۴۸ هجری شمسی (۷۱-۱۸۷۰) بارندگی در جنوب ایران نسبتا خوب ولی در شمال و شرق دوباره کم بود.

  • مشکلی که در بحران‌های اقتصادی و تورم‌های شدید بروز می‌کند وضعیتی است که در اصطلاح اقتصادی به آن «انتظار تورمی» ‌می‌گویند و در شرایط کمبود و بی‌ثباتی سیاسی، خود از عوامل تشدید بحران می‌شود. نگرانی و هراس مردم از گرسنگی‌ و کمبود بیشتردر آینده، تمایل به خریدن و انبار کردن کالا بیش ازنیاز و مصرف طبیعی را در آنان افزایش می‌دهد و این امر موجب افزایش تقاضا و درنتیجه افزایش قیمت و ایجاد تورم می‌گردد.

  • نمایی از خور و بیابانک-استان اصفهان عبدالکریم حکمت یغمایی: منطقه «خور و بیابانک» در شرقی‌ترین بخش استان اصفهان مجموعه واحه‌هایی‌اند که کنار مظهر قنات یا چشمه زاده شده‌اند. گستره هر واحه بسته به میزان آبدهی قنات یا چشمه است.

  • پژوهندگان تاریخ و وقایع‌نگاران دوره قاجار سال ۱۲۸۸ هـ . را سال قحطی همه جاگیر در ایران دانسته‌اند. در نیمه دوم سده گذشته، بارها قحطی در ایران اتفاق افتاد و خشکسالی‌ها، که گرسنگی و طاعون و وبا در پی داشت، بسیاری از مردم را به دیار نیستی فرستاد. تلفات این بلایا را تا ۱۰ درصد جمعیت نوشته‌اند. عبدالله مستوفی درباره قحطی سال ۱۲۸۸ نوشته است: «از یکی دو سال پیش، کم بارانی شروع و گرانی و تنگی خواربار…

  • همان‌گونه که همواره ثابت شده،قحطی‌ها نه فاجعه‌هایی طبیعی بلکه فاجعه‌هایی اجتماعی و به عبارت دیگر نتیجه عمل انسان و نه خداوند هستند. با سرزنش طبیعت، به‌عنوان عامل [ایجادکننده قحطی]، ما از درک این مطلب غافل می‌شویم که این بنیادهای انسانی هستند که تعیین‌کننده‌اند. از [همه اینها گذشته] قحطی‌ها عموما فاجعه‌ای برای فقیران و فرصتی باد‌آورده برای ثروتمندان [بوده‌اند] (مورلاپه و کولینز، ۱۳۷۰: ۳۴).…

  • دیوان داوری دعاوی ایران و آمریکا که به‌طور معتبر تشکیل شده بود، در لاهه گرد هم آمد و حدود یک‌سال وقت صرف کرد تا قواعد آیین دادرسی خود را مشخص کند، سپس به‌طور رسمی فعالیت خود را آغاز کرد. پس از رد دادخواست شرکت AIG در دادگاه فدرال بر اساس توافق‌نامه‌های الجزایر، این شرکت پرونده‌ای را به دیوان ارائه داد.