در سال ۱۹۱۹ پس از دریافت لیسانس، دوره دکترای خود را زیر نظر گوستاو کاسل آغاز کرد. او پیش از پایان دوره دکترا در سال ۱۹۲۴، چند ماهی را در دانشگاه کمبریج و یک سالی را در دانشگاه هاروارد گذراند.
اوهلین دوره ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۰ را در دانشگاه کپنهاگ تدریس میکرد. او در سال ۱۹۳۰، به مدرسه اقتصاد دانشگاه استکهلم بازگشت و جانشین الی هکشر شد و تا زمان بازنشستگی خود، در سال ۱۹۶۵، در همین شغل باقی ماند. اوهلین مدت سی سال، یعنی از ۱۹۳۸ تا ۱۹۷۰ عضو مجلس سوئد و از سال ۱۹۲۴ تا ۱۹۶۷ رئیس حزب آزادیخواه سوئد بود که بهعنوان حزب مخالف دولت فعالیت میکرد.
اوهلین با تالیف کتاب «تجارت ناحیهای و بینالمللی» که در سال ۱۹۳۳ منتشر شد، به شهرت رسید. همین کتاب بود که در واقع جایزه نوبل اقتصاد را در سال ۱۹۷۷ نصیب او کرد.
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.