در سن ۹ سالگی از آنجا که خانوادهاش توان نگهداری او را نداشتند، به اوزاکا رفت و نزد منقلسازی مشغول به کار شد. سپس در یک کارگاه دوچرخهسازی مشغول کار شد. چنانچه خودش بعدها اشاره کرده است، کار در این مغازههای کوچک باعث شد تا تجارت را درک کند و بفهمد که بازار چگونه کار میکند. او در سن ۱۵ سالگی بهعنوان کمکتکنیسین برق در شرکت روشنایی برق اوزاکا مشغول به کار شد. سپس با شراکت همسر و برادر همسرش شرکت برق ماتسوشیتا را تشکیل دادند و کار را در آپارتمانش شروع کرد.
در ابتدا دوشاخه و پریز برق تولید میکرد؛ اما این شرکت موفقیت واقعیاش را هنگامی بهدست آورد که تکنولوژی نیروی باتری توسعه پیدا کرد و به تولید و فروش لامپ دوچرخه با مارک ناسیونال پرداخت. او طی سالهای دهه ۱۹۲۰ موفقیتهای بسیار کسب کرد. کالاهای برقی دیگری نیز مانند اتو و رادیو تولید کرد. در زمان رکود بزرگ اقتصادی در ژاپن، شرکت او تحت فشار قرار گرفت و با کاهش شدید تقاضای خرید، ضربه شدیدی خورد. ماتسوشیتا کارمندانش را متقاعد کرد تا به جای اخراج آنها، دستمزد را کاهش دهد و تلاش برای تولید را دو برابر کنند. وضعیت شرکت به زودی بهبود یافت و در سال ۱۹۳۵ به شرکت سهامی تبدیل شد.
در خلال جنگ جهانی دوم، ماتسوشیتا نیز مانند دیگر سازندگان کالاهای برقی و الکترونیکی درگیر تولیدات کالاهای مربوط به زمان جنگ شد. در نتیجه پس از شکست ژاپن و اشغال کشور توسط نیروهای بیگانه، ماتسوشیتا توسط ژنرال داگلاس مکآرتور که رئیس نیروهای اشغالگر بود، تحریم شد. او از ریاست شرکت کنار گذاشته شد و شرکت به سمت ازهم پاشیدگی رفت. اتحادیه با مدیریت وارد مذاکره شد و عریضهای با امضای بیش از ۱۵هزار نفر از کارگزاران ماتسوشیتا تهیه شد که در آن بازگشت ماتسوشیتا به مقام اولیهاش تقاضا شده بود. این عریضه باعث شد ماتسوشیتا بهعنوان مدیر اجرایی شرکت باقی بماند و اختیاراتش به او بازگردانده شود. اما با این وجود او تا سال ۱۹۵۱ فعالیتهایش را با محدودیتهای قانونی انجام میداد. تا اینکه در سال ۱۹۵۱ جنگ کره بروز کرد و این به آن معنی بود که در آمریکا به کالاهای الکترونیکی ژاپن نیاز فوری بود. بنابراین محدودیتها برای ماتسوشیتا برداشته شد.
ماتسوشیتا سریعا تولید را بالا برد و در جستوجوی بازار جدید، بهخصوص در آمریکا بود. ازآنجاکه ارتباط او با دیگر شرکتهای ژاپنی ممنوع بود، در سال ۱۹۲۵ قراردادی با فیلیپس آلمان امضا کرد و کارش را از تولید رادیو، به تولید بسیاری از کالاهای برقی مورد نیاز مشتریان مانند ماشین لباسشویی، یخچال، جاروبرقی، اجاق برقی، اتو، آبگرمکن و پس از آنها تلویزیون توسعه داد. در ابتدا هزینههای کم نیروی کار در ژاپن به ماتسوشیتا امکان رقابت در بازار جهانی را میداد؛ ولی هنگامی که دستمزدها رو به افزایش گذاشت، او یکی از پیشگامان ژاپنی در انتقال تولید به آسیای جنوب شرقی بود. پس از رفع محدودیتهای مالی، ماتسوشیتا با خرید بیشترین سهام اصلی شرکتهای دیگر ژاپنی حتی در صنعتهای دیگر، عرصه فعالیتهایش را توسعه داد. ماتسوشیتا در سال ۱۹۷۳ بازنشسته شد و بهعنوان مشاور مخصوص به کار خود ادامه داد. از آن به بعد بیشتر به امور خیریه مشغول شد. وی در ۲۷ مارس ۱۹۸۹ در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.